Peraštani su se uvijek na svojim putovanjima trudili da oplemene sebe kao ličnosti, ali i svoj rodni Perast. Ovaj trud je ostao vrlo vidljiv do današnjeg dana kako u arhitektonskim rješenjima grada, u njegovim grandioznim sakralnim i profanim objektima tako i u njegovim umjetninama. Svjedoci ove ljubavi i truda vide se i u predmetima istorijsko – umjetničke zbirke.
Palata Bujović, u kojoj se danas nalazi peraški muzej, dragulj je profane arhitekture XVII vijeka u Perastu i zasigurno remek djelo venecijanskog arhitekte Đovanija Baptiste Fonte.
Palata porodice Bujović je, prema predanju, izgrađena od ostataka srušenih hercegnovskih zidina poslije bitke za oslobođenje Herceg Novog od Turaka 1687. godine. Vicko Bujović, vlastelin ove prelijepe palate učestvovao je u ovoj bici sa svojom četom. U čast njihovog zalaganja, jedna od vrata u starom jezgru Herceg Novog zovu se Peraška vrata.
Palata je svedenih linija, sa prizemljem, dva sprata i četvorovodnim krovom. Uz prizemlje palate, okrenut prema moru je monumentalni trijem sa pet arkada iznad kojeg je terasa sa kamenom balustradom. Na palati se nalazi i pet balkona. U svojoj osnovi palata je renesansna sa elementima baroka koji se vidi u bogato obrađenoj kamenoj plastici arkada i balustera. Raskoš fasada se još upečatljivije vidi u grupacijama sa dvostrukim kamenim portalima na svim balkonima.
Na palati se nalaze i tri vrlo upečatljiva natpisa koji svjedoče o vlasniku i namjeni ove palate. Na sredini balustrade velike terase, sa spoljne strane nalazi se grb kazade Stojšić (dva lava koja između sebe drže stolicu). Ovoj kazadi pripadala je i porodica Bujović.
Portreti
Peraško barokno slikarstvo čini pravu dragocjenost istorijsko-umjetničke zbirke Muzeja grada Perasta.
Kolekcija sadrži portrete peraških kapetana iz bogatih porodica. Kapetani su se bavili pomorstvom i trgovinom ali su, zbog prirode svoga posla i vremena u kojem su živjeli, bili i ratnici. Neki od njih su čak portretisani u oklopima što ukazuje na njihovo osnovno zanimanje, dok su drugi portretisani u građanskoj odjeći. Odjeća je bila po tadašnjoj venecijanskoj modi, jer je kao i sve u tom periodu u Perastu, bila po uzoru na način života u Veneciji.
U reprezentativnom salonu na prvom spratu palate Bujović danas su izloženi portreti peraških kapetana iz XVII i XVIII vijeka, portreti su rađeni u duhu tada aktuelnog baroka i neprocijenjive su umjetničke vrijednosti.
Pored baroknih portreta, fond istorijsko – umjetničke zbirke Muzeja grada Perasta sadrži i portrete znamenitih Peraštana, članova peraških porodica iz XIX i s početka XX vijeka koji su rađeni u duhu klasicizma. Autori su većinom nepoznati, ali postoji nekoliko portreta na kojima su slikari ostavili svoj potpis, češki slikar František Cigler, koji je dosta radio u Boki, Ugo Bruneti, Aleksandar Dijamantis i Ivan Volarić.
U Muzeju grada Perasta se nalazi veliki broj predmeta koji su pripadali porodici Visković, porodici koja je svoju neobičnu i veoma vrijednu palatu namjenski ostavila za muzej. Predmeti koji su u njoj bili izloženi, su nakon zemljotresa 1979. godine, radi neadekvatnih uslova za izlaganje, prenešeni u Muzej grada Perasta gdje se i danas čuvaju. Porodica Visković jedna je od najstarijih plemićkih porodica u Perastu i njeni članovi bili su najprisutniji tokom cijelog slavnog doba Perasta, ali i ranije.
Ikone
Ikone iz fonda istorijsko – umjetničke zbirke rađene su u risanskoj ikonopisnoj radionici Rafailović – Dimitrijević, dakle djela su domaćih majstora. Ikonopisačka radionica iz Risna je tokom dva vijeka svoga postojanja davala majstore koji su stvarali brojne ikone i ikonostase u crkvama širom Boke Kotorske, Crne Gore i Hercegovine.
Kartografija
Podzbirka kartografije Muzeja grada Perasta, na značaju, svakako, dobija prisustvom kartografskog fonda kojeg čine atlasi i pomorske karte iz perioda XVII, XVIII i XIX vijeka. U našim krajevima su se već sredinom XVII vijeka pojavili kartografi koji su za sobom ostavili vjerne prikaze obala ne samo Jadrana već i cijelog Mediterana. Jedan od najznačajnijih među njima je venecijanski kartograf Vicenzo Coronelli, čiji atlasi iz 1688. i 1690. godine predstavljaju pravu dragocjenost peraškog muzeja.
Atlas iz 1688. godine prikazuje gradove i fortifikacije duž cijele Jadranske obale, dok su u Atlasu iz 1690. godine prikazi obala zemalja Evrope.
Uz prikaze iz ova dva atlasa, neophodno je pomenuti i kartu Boke Kotorske, peraškog kartografa Antonija Zambele, iz XVIII vijeka, koja je rađena po uzoru na Koronelijeve karte i koja svoju vrijednost ima upravo zbog preciznosti izrade i brojnošću detalja prikazanih na njoj.
Grbovi
Grbovi plemićkih porodica, kao obilježje plemstva i visokog društvenog statusa, većinom i danas stoje isklesani u kamenu na fasadama palata i zvonika. Pojedini grbovi su tako klesani da je na njima grb porodice, ali i grb bratstva kojem su pripadali.
Muzej grada Perasta čuva nekoliko primjeraka grbova izvanredne izrade, koji upotpunjuju priče slavnih porodica, plemića i vitezova, kao i priču o Perastu iz njegova zlatnog doba.
Diplome i ordenje
Kao podanici Mletačke Republike i učesnici ratova protiv njenih neprijatelja, Peraštani su za svoje zasluge često bili i odlikovani pa je tako iz perioda XVII i XVIII vijeka u Muzeju grada Perasta ostalo sačuvano više diploma koje se odnose na vojne zasluge. Diplome i ordenje koje su dobijali Peraštani, krajem XVIII i u XIX vijeku, većinom se odnose na zasluge iz oblasti diplomatije. Muzej posjeduje diplome i ordenje na više jezika.
Odlikovanja koja su danas dio stalne postavke Muzeja jesu ordenje i medalje iz Austrije, Bugarske, Vatikana, Turske, Crne Gore, Srbije, Pruske, Francuske i Rusije.
Numizmatika
Muzej grada Perasta posjeduje i bogatu kolekciju raznog novca iz cijelog svijeta. Najstarijii primjerak je Talir Marije Terezije iz 1780. godine, a najmlađi su iz 70- tih godina XX vijeka.
Motivi jedrenjaka i pomorskih bitaka
Slike marinističkog karaktera koje posjeduje Muzej grada Perasta vrijedni su svjedoci prošlosti koji osim umjetničke imaju i dokumentarnu vrijednost.
