Arheološka istraživanja Male grude su vršena tokom 1970. i 1971. godine. Njena visina u centru je oko 4, a prečnik oko 20 metara. Istraživanja su pokazala da je sahranjivanje na Maloj grudi vršeno s kraja III i početkom II milenijuma stare ere.
Ispod površinskog sloja humusa tumul je imao kameni omotač kupastog oblika, koji je izrađen od riječnog kamena-oblutka. Na 4,05 metara od najviše tačke tumula pronađen je centralni grob. Orjentacija groba je bila sjever-jug, a napravljen je od velikih kamenih ploča vertikalno postavljenih u raki koja je iskopana u zdravici. Dno groba je bilo pokriveno jednom velikom kamenom pločom. Skelet je bio položen u zgrčenom stavu.
Pored lobanje pokojnika pronađeno je pet zlatnih privjesaka koji su se najvjerovatnije nalazili, povezani trakom oko glave, kao ukras (dijadema) na tjemenu. Pored nogu pokojnika pronađeni su keramički sudovi dok je, otprilike u predjelu pojasa pokojnika, pronađena srebrna sjekira i zlatni bodež.
U centralnom grobu tumula pronađena je fragmentovana plitka konična zdjela i pehar sa jednom drškom. Keramika sa Male grude pokazuje sve osobine vučedolske inkrustrirane keramike sa specifičnom urezanom ornamentikom.
Od metalnih nalaza, po ljepoti izrade i materijala od kojeg su izrađeni, izdvajaju se: zlatni obredni nož, srebrna obredna sjekira sa zlatnom aplikacijom i pet zlatnih karičica ili privjesaka koji se mogu smjestiti, na osnovu analogija, u kritsko-mikensku kulturu.
Na osnovu grobnih nalaza i poređenja sa sličnim humkama iz drugih područja tumula, Mala gruda se može datirati između 2400. i 1900. godine stare ere.